...αρκεί να γίνει τρόπος ζωής

Στις 10 Δεκεμβρίου, η γη μοιάζει να κρατά για λίγο την αναπνοή της.

Σαν να περιμένει να ακούσει αν οι άνθρωποί της θυμούνται ακόμη το νόημα της λέξης «αξιοπρέπεια».

Σε κάθε πόλη, σε κάθε μικρό χωριό, κάποια φωνή ψιθυρίζει πως κανείς δεν γεννιέται για να ζει στη σκιά, πως ο κόσμος ανοίγει όταν ανοίγει η καρδιά του ανθρώπου προς τον άλλον.

Μέσα στα βλέμματα των παιδιών που ονειρεύονται, στις χειρονομίες των ανθρώπων που βοηθούν, στα βήματα όσων αρνούνται την αδικία, γεννιέται ξανά η υπόσχεση μιας πιο φωτεινής ημέρας.

Η Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι υπενθύμιση για το οτι η ελευθερία δεν χαρίζεται... κατακτιέται, οτι η ισότητα δεν είναι πολυτέλεια.... είναι θεμέλιο και οτι ο σεβασμός δεν είναι επιλογή... είναι χρέος.

Και κάθε φορά που ένας άνθρωπος υψώνει το ανάστημα της ψυχής του απέναντι στο άδικο, ο κόσμος κάνει ένα μικρό βήμα εμπρός.

Ένα βήμα προς την ημέρα που τα δικαιώματα δεν θα χρειάζονται υπεράσπιση, γιατί θα έχει γίνει τρόπος ζωής.